Deus, in adiutórium meum inténde.
Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri. Sicut erat.
HYMNUS
Iesu, quadragenáriæ
dicátor abstinéntiæ,
qui ob salútem méntium
præcéperas ieiúnium,
Adésto nunc Ecclésiæ,
adésto pæniténtiæ,
qua supplicámus cérnui
peccáta nostra dílui.
Tu retroácta crímina
tua remítte grátia
et a futúris ádhibe
custódiam mitíssime,
Ut, expiáti ánnuis
compunctiónis áctibus,
tendámus ad paschália
digne colénda gáudia.
Te rerum univérsitas,
clemens, adóret, Trínitas,
et nos novi per véniam
novum canámus cánticum. Amen.
PSALMODIA
Ant. 1 Si oblítus fúero tui, Ierúsalem, oblivióni detur déxtera mea.
Super flúmina Babylónis,
illic sédimus et flévimus, *
cum recordarémur Sion.
In salícibus in médio eius *
suspéndimus cítharas nostras.
Quia illic rogavérunt nos,
qui captívos duxérunt nos, *
verba cantiónum
et, qui affligébant nos, lætítiam: *
« Cantáte nobis de cánticis Sion ».
Quómodo cantábimus cánticum Dómini *
in terra aliéna?
Si oblítus fúero tui, Ierúsalem, *
oblivióni detur déxtera mea;
adhǽreat lingua mea fáucibus meis, *
si non memínero tui,
si non præposúero Ierúsalem *
in cápite lætítiæ meæ.
Ant. Si oblítus fúero tui, Ierúsalem, oblivióni detur déxtera mea.
Ant. 2 In conspéctu angelórum psallam tibi, Deus meus.
Confitébor tibi, Dómine, in toto corde meo, *
quóniam audísti verba oris mei.
In conspéctu angelórum psallam tibi, *
adorábo ad templum sanctum tuum;
et confitébor nómini tuo †
propter misericórdiam tuam et veritátem tuam, *
quóniam magnificásti super omne nomen
elóquium tuum.
In quacúmque die invocávero te, exáudi me; *
multiplicábis in ánima mea virtútem.
Confitebúntur tibi, Dómine, omnes reges terræ, *
quia audiérunt elóquia oris tui.
Et cantábunt vias Dómini, *
quóniam magna est glória Dómini;
quóniam excélsus Dóminus, †
et húmilem réspicit, *
et supérbum a longe cognóscit.
Si ambulávero in médio tribulatiónis,
vivificábis me; †
et contra iram inimicórum meórum
exténdes manum tuam, *
et salvum me fáciet déxtera tua.
Dóminus perfíciet pro me; †
Dómine, misericórdia tua in sǽculum: *
ópera mánuum tuárum ne despícias.
Ant. In conspéctu angelórum psallam tibi, Deus meus.
Ant. 3 Dignus est Agnus, qui occísus est, accípere glóriam et honórem.
Ap 4, 11; 5, 9. 10. 12
Dignus es, Dómine et Deus noster, *
accípere glóriam et honórem et virtútem,
quia tu creásti ómnia, *
et propter voluntátem tuam
erant et creáta sunt.
Dignus es, Dómine, accípere librum *
et aperíre signácula eius,
quóniam occísus es †
et redemísti Deo in sánguine tuo *
ex omni tribu et lingua et pópulo et natióne
et fecísti eos Deo nostro regnum et sacerdótes, *
et regnábunt super terram.
Dignus est Agnus, qui occísus est, †
accípere virtútem et divítias et sapiéntiam *
et fortitúdinem et honórem
et glóriam et benedictiónem.
Ant. Dignus est Agnus, qui occísus est, accípere glóriam et honórem.
LECTIO BREVIS
Iac 2, 14. 17. 18b
Quid próderit, fratres mei, si fidem quis dicat se habére, ópera autem non hábeat? Numquid póterit fides salváre eum? Fides, si non hábeat ópera, mórtua est in semetípsa. Osténde mihi fidem tuam sine opéribus, et ego tibi osténdam ex opéribus meis fidem.
RESPONSORIUM BREVE
Ego dixi: Dómine, * Miserére mei. Ego.
Sana ánimam meam, quia peccávi tibi. * Miserére mei. Glória Patri. Ego.
CANTICUM EVANGELICUM
Ad Magnificat, ant. Ecce sanus factus es; iam noli peccáre, ne detérius tibi áliquid contíngat.
Lc 1, 46-55
Magníficat *
ánima mea Dóminum,
et exsultávit spíritus meus *
in Deo salvatóre meo,
quia respéxit humilitátem ancíllæ suæ. *
Ecce enim ex hoc beátam me dicent omnes generatiónes,
quia fecit mihi magna, qui potens est, *
et sanctum nomen eius,
et misericórdia eius in progénies et progénies *
timéntibus eum.
Fecit poténtiam in bráchio suo, *
dispérsit supérbos mente cordis sui;
depósuit poténtes de sede *
et exaltávit húmiles;
esuriéntes implévit bonis *
et dívites dimísit inánes.
Suscépit Israel púerum suum, *
recordátus misericórdiæ,
sicut locútus est ad patres nostros, *
Abraham et sémini eius in sǽcula.
Ad Magnificat, ant. Ecce sanus factus es; iam noli peccáre, ne detérius tibi áliquid contíngat.
PRECES
Dóminum Iesum, qui exaltátus in cruce ómnia ad se traxit, magnificémus et mente pia exorémus:
Trahe ad te univérsa, Dómine.
Dómine, lux, quæ e mystério crucis tuæ emánat, áttrahat omnes,
ut te viam, veritátem et vitam agnóscant.
Trahe ad te univérsa, Dómine.
Da cunctis te sitiéntibus aquam vivam,
ne sítiant in ætérnum.
Trahe ad te univérsa, Dómine.
Doctrinárum et ártium cultóres illúmina,
ut hómines regno tuo effíciant aptióres.
Trahe ad te univérsa, Dómine.
Move omnes, qui ob peccáta et scándala a te discessérunt,
ut rédeant ad te et in dilectióne tua permáneant.
Trahe ad te univérsa, Dómine.
Omnes defúnctos nostros in cæléstes sedes admítte,
ut cum beáta María Vírgine sanctísque ómnibus collæténtur.
Trahe ad te univérsa, Dómine.
Pater noster.
ORATIO
Exercitátio veneránda sanctæ devotiónis, Dómine, tuórum fidélium corda dispónat, ut et dignis méntibus suscípiant paschále mystérium, et salvatiónis tuæ núntient præcónium. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
Amen.
Text © LIBRERIA EDITRICE VATICANA.
© 1999-2023 J. Vidéky