Laudes matutinæ
Deus, in adiutórium meum inténde.
Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri. Sicut erat. Allelúia.
HYMNUS
Vox clara ecce íntonat,
obscúra quæque íncrepat:
procul fugéntur sómnia;
ab æthre Christus prómicat.
Mens iam resúrgat tórpida
quæ sorde exstat sáucia;
sidus refúlget iam novum,
ut tollat omne nóxium.
E sursum Agnus míttitur
laxáre gratis débitum;
omnes pro indulgéntia
vocem demus cum lácrimis,
Secúndo ut cum fúlserit
mundúmque horror cínxerit,
non pro reátu púniat,
sed nos pius tunc prótegat.
Summo Parénti glória
Natóque sit victória,
et Flámini laus débita
per sæculórum sǽcula. Amen.
PSALMODIA
Ant. 1 Deus, in lúmine tuo vidébimus lumen.
Susúrrat iníquitas ad ímpium
in médio cordis eius; *
non est timor Dei ante óculos eius.
Quóniam blandítur ipsi in conspéctu eius, *
ut non invéniat iniquitátem suam et óderit.
Verba oris eius iníquitas et dolus *
désiit intellégere, ut bene ágeret.
Iniquitátem meditátus est in cubíli suo, †
ástitit omni viæ non bonæ, *
malítiam autem non odívit.
Dómine, in cælo misericórdia tua *
et véritas tua usque ad nubes;
iustítia tua sicut montes Dei, †
iudícia tua abýssus multa: *
hómines et iuménta salvábis, Dómine.
Quam pretiósa misericórdia tua, Deus! *
Fílii autem hóminum
in tégmine alárum tuárum sperábunt;
inebriabúntur ab ubertáte domus tuæ, *
et torrénte voluptátis tuæ potábis eos.
Quóniam apud te est fons vitæ, *
et in lúmine tuo vidébimus lumen.
Præténde misericórdiam tuam sciéntibus te *
et iustítiam tuam his, qui recto sunt corde.
Non véniat mihi pes supérbiæ, *
et manus peccatóris non móveat me.
Ibi cecidérunt, qui operántur iniquitátem, *
expúlsi sunt, nec potuérunt stare.
Ant. Deus, in lúmine tuo vidébimus lumen.
Ant. 2 Dómine, magnus es tu, et præclárus in virtúte tua.
Iudt 16, 1-2. 13-15
Incípite Deo meo in týmpanis, *
cantáte Dómino meo in cýmbalis,
modulámini illi psalmum novum, *
exaltáte et invocáte nomen ipsíus.
Tu es Deus cónterens bella, †
qui ponis castra in médio pópuli tui, *
ut erípias me de manu persequéntium me.
Cantábo Deo meo hymnum novum: †
Dómine, magnus es tu et clarus, *
mirábilis in virtúte et insuperábilis.
Tibi sérviat omnis creatúra tua, *
quóniam dixísti, et facta sunt,
misísti spíritum tuum, et ædificáta sunt, *
et non est, qui resístat voci tuæ.
Montes enim a fundaméntis agitabúntur
cum aquis, *
petræ autem a fácie tua tamquam cera liquéscent.
Illis autem qui timent te *
propítius adhuc eris.
Ant. Dómine, magnus es tu, et præclárus in virtúte tua.
Ant. 3 Iubiláte Deo in voce exsultatiónis.
Omnes gentes, pláudite mánibus, *
iubiláte Deo in voce exsultatiónis,
quóniam Dóminus Altíssimus, terríbilis, *
rex magnus super omnem terram.
Subiécit pópulos nobis *
et gentes sub pédibus nostris.
Elégit nobis hereditátem nostram, *
glóriam Iacob, quem diléxit.
Ascéndit Deus in iúbilo, *
et Dóminus in voce tubæ.
Psállite Deo, psállite; *
psállite regi nostro, psállite.
Quóniam rex omnis terræ Deus, *
psállite sapiénter.
Regnávit Deus super gentes, *
Deus sedet super sedem sanctam suam.
Príncipes populórum congregáti sunt *
cum pópulo Dei Abraham,
quóniam Dei sunt scuta terræ: *
veheménter elevátus est.
Ant. Iubiláte Deo in voce exsultatiónis.
LECTIO BREVIS
Is 7, 14b-15
Ecce, Virgo concípiet et páriet fílium et vocábit nomen eius Emmánuel; butýrum et mel cómedet, ut ipse sciat reprobáre malum et elígere bonum.
RESPONSORIUM BREVE
Super te, Ierúsalem, * Oriétur Dóminus. Super te.
Et glória eius in te vidébitur. * Oriétur Dóminus. Glória Patri. Super te.
CANTICUM EVANGELICUM
Ad Benedictus, ant. Véniet fórtior me post me, cuius non sum dignus sólvere corrígiam calceamentórum.
Lc 1, 68-79
Benedíctus Dóminus Deus Israel, *
quia visitávit et fecit redemptiónem plebi suæ
et eréxit cornu salútis nobis *
in domo David púeri sui,
sicut locútus est per os sanctórum, *
qui a sǽculo sunt, prophetárum eius,
salútem ex inimícis nostris *
et de manu ómnium, qui odérunt nos;
ad faciéndam misericórdiam cum pátribus nostris *
et memorári testaménti sui sancti,
iusiurándum, quod iurávit ad Abraham patrem nostrum, *
datúrum se nobis,
ut sine timóre, de manu inimicórum liberáti, *
serviámus illi
in sanctitáte et iustítia coram ipso *
ómnibus diébus nostris.
Et tu, puer, prophéta Altíssimi vocáberis: *
præíbis enim ante fáciem Dómini paráre vias eius,
ad dandam sciéntiam salútis plebi eius *
in remissiónem peccatórum eórum,
per víscera misericórdiæ Dei nostri, *
in quibus visitábit nos óriens ex alto,
illumináre his, qui in ténebris et in umbra mortis sedent *
ad dirigéndos pedes nostros in viam pacis.
Ad Benedictus, ant. Véniet fórtior me post me, cuius non sum dignus sólvere corrígiam calceamentórum.
PRECES
Verbum Dei in nobis habitáre decrévit, ut viderémus glóriam suam. Qua spe gaudéntes, acclamémus:
O Emmánuel, esto nobíscum.
Princeps iuste et recte,
ius redde paupéribus et oppréssis.
O Emmánuel, esto nobíscum.
Rex pacífice, gládios in vómeres conflans et lánceas in falces,
muta invídias in dilectiónem et iniúrias nostras in remissiónes.
O Emmánuel, esto nobíscum.
Tu, qui non secúndum visiónem oculórum iúdicas,
discérne eos qui tui sunt.
O Emmánuel, esto nobíscum.
Quando in nube véneris cum potestáte magna,
fac ut sine confusióne appareámus ante fáciem tuam.
O Emmánuel, esto nobíscum.
Pater noster.
ORATIO
Præsta nobis, quǽsumus, Dómine, sancti Ioánnis presbýteri précibus adiuvári, ut vera fides, quam ille excellénter dócuit, sit semper lux et fortitúdo nostra. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
Amen.
Text © LIBRERIA EDITRICE VATICANA.
© 1999-2023 J. Vidéky