3. Maii 2024

Ss. Philippi et Iacobi, apostolorum
festum

Philippus, Bethsaidæ natus, prius discipulus fuit Baptistæ, deinde Christum est secutus. Iacobus, sobrinus Domini, filius Alphæi, Ecclésiam Hierosolymitanam rexit; epistolam scripsit; vitam egit asperam et multos Iudǽos ad fidem convertit. Martyrio coronatus est anno 62.
Communia Apostolorum.

Officium lectionis

Deus, in adiutórium meum inténde.

Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri. Sicut erat. Allelúia.

Omnia supra dicta omittuntur, quando Invitatorium immediate præcedit.

HYMNUS

Philíppe, summæ honóribus

vocatiónis énitens,

cum cive Petro príncipe

qua mente Christum díligis!

At ipse amóris íntima

tibi repéndit pígnora,

tibíque Patris dísserit

suǽque vitæ dógmata.

Nec te minus compléctitur,

Iacóbe, Christi cáritas,

qui frater eius díceris

sed et colúmna Ecclésiæ.

Almæ Sion qui prǽsides

primus gregi claríssimo,

nos usque scriptis próvidis

verbum salútis édoces.

O vos, beáti, nóbili

Iesum proféssi sánguine,

spe nos fidéque cúrrere

date in supérnam pátriam,

Ut, quando mansiónibus

iam Patris immorábimur,

simul canámus pérpetim

in Trinitátis glóriam. Amen.

PSALMODIA

Ant. 1 In omnem terram exívit sonus eórum, et in fines orbis terræ verba eórum, allelúia.

Psalmus 18 (19) A
Laus Domini rerum conditoris
Visitabit nos Oriens ex alto … ad dirigendos pedes nostros in viam pacis (Lc 1, 78. 79).

Cæli enárrant glóriam Dei, *

et ópera mánuum eius annúntiat firmaméntum.

Dies diéi erúctat verbum, *

et nox nocti índicat sciéntiam.

Non sunt loquélæ neque sermónes, *

quorum non intellegántur voces:

in omnem terram exívit sonus eórum *

et in fines orbis terræ verba eórum.

Soli pósuit tabernáculum in eis, †

et ipse tamquam sponsus procédens
de thálamo suo, *

exsultávit ut gigas ad curréndam viam.

A fínibus cælórum egréssio eius †

et occúrsus eius usque ad fines eórum, *

nec est, quod se abscóndat a calóre eius.

Ant. In omnem terram exívit sonus eórum, et in fines orbis terræ verba eórum, allelúia.

Ant. 2 Annuntiavérunt ópera Dei, et facta eius intellexérunt, allelúia.

Psalmus 63 (64)
Contra hostes oratio
Maxime Domini passio commendatur in hoc psalmo (S. Augustinus).

Exáudi, Deus,
vocem meam in meditatióne mea; *

a timóre inimíci custódi ánimam meam.

Prótege me a convéntu malignántium, *

a multitúdine operántium iniquitátem.

Qui exacuérunt ut gládium linguas suas, †

intendérunt sagíttas suas, venéfica verba *

ut sagíttent in occúltis immaculátum.

Súbito sagittábunt eum et non timébunt, *

firmavérunt sibi consílium nequam.

Disputavérunt, ut abscónderent láqueos, *

dixérunt: « Quis vidébit eos? ».

Excogitavérunt iníqua, †

perfecérunt excogitáta consília. *

Interióra hóminis et cor eius abýssus.

Et sagittávit illos Deus; †

súbito factæ sunt plagæ eórum, *

et infirmávit eos lingua eórum.

Caput movébunt omnes, qui vidébunt eos, *

et timébit omnis homo;

et annuntiábunt ópera Dei *

et facta eius intéllegent.

Lætábitur iustus in Dómino et sperábit in eo, *

et gloriabúntur omnes recti corde.

Ant. Annuntiavérunt ópera Dei, et facta eius intellexérunt, allelúia.

Ant. 3 Annuntiavérunt iustítiam eius, et vidérunt omnes pópuli glóriam eius, allelúia.

Psalmus 96 (97)
Gloria Domini in iudicio
Hic psalmus salutem mundi significat et fidem omnium gentium in ipsum (S. Athanasius).

Dóminus regnávit! Exsúltet terra, *

læténtur ínsulæ multæ.

Nubes et calígo in circúitu eius, *

iustítia et iudícium firmaméntum sedis eius.

Ignis ante ipsum præcédet *

et inflammábit in circúitu inimícos eius.

Illustrárunt fúlgura eius orbem terræ: *

vidit et contrémuit terra.

Montes sicut cera fluxérunt a fácie Dómini, *

a fácie Dómini omnis terra.

Annuntiavérunt cæli iustítiam eius, *

et vidérunt omnes pópuli glóriam eius.

Confundántur omnes, qui adórant sculptília †

et qui gloriántur in simulácris suis. *

Adoráte eum, omnes ángeli eius.

Audívit et lætáta est Sion, †

et exsultavérunt fíliæ Iudæ *

propter iudícia tua, Dómine.

Quóniam tu Dóminus,
Altíssimus super omnem terram, *

nimis exaltátus es super omnes deos.

Qui dilígitis Dóminum, odíte malum; †

custódit ipse ánimas sanctórum suórum, *

de manu peccatóris liberábit eos.

Lux orta est iusto, *

et rectis corde lætítia.

Lætámini, iusti, in Dómino *

et confitémini memóriæ sanctitátis eius.

Ant. Annuntiavérunt iustítiam eius, et vidérunt omnes pópuli glóriam eius, allelúia.

Narravérunt laudes Dómini et virtútes eius, allelúia.

Et mirabília eius quæ fecit, allelúia.

LECTIO PRIOR

De Actibus Apostolórum

5, 12-32

Apostoli in Ecclesia primæva

In diébus illis: Per manus apostolórum fiébant signa et prodígia multa in plebe; et erant unanímiter omnes in pórticu Salomónis. Ceterórum autem nemo audébat coniúngere se illis, sed magnificábat eos pópulus; magis autem addebántur credéntes Dómino, multitúdines virórum ac mulíerum, ita ut et in platéas efférrent infírmos et pónerent in léctulis et grabátis, ut, veniénte Petro, saltem umbra illíus obumbráret quemquam eórum. Concurrébat autem et multitúdo vicinárum civitátum Ierúsalem, afferéntes ægros et vexátos ab spirítibus immúndis, qui curabántur omnes.

Exsúrgens autem princeps sacerdótum et omnes, qui cum illo erant, quæ est hǽresis sadducæórum, repléti sunt zelo et iniecérunt manus in apóstolos et posuérunt illos in custódia pública. Angelus autem Dómini per noctem apéruit iánuas cárceris et edúcens eos dixit: « Ite et stantes loquímini in templo plebi ómnia verba vitæ huius ». Qui cum audíssent, intravérunt dilúculo in templum et docébant.

Advéniens autem princeps sacerdótum et, qui cum eo erant, convocavérunt concílium et omnes senióres filiórum Israel et misérunt in cárcerem, ut adduceréntur illi. Cum veníssent autem minístri, non invenérunt illos in cárcere; revérsi autem nuntiavérunt dicéntes: « Cárcerem invénimus clausum cum omni diligéntia et custódes stantes ad iánuas, aperiéntes autem intus néminem invénimus! ». Ut audiérunt autem hos sermónes, magistrátus templi et príncipes sacerdótum ambigébant de illis quidnam fíeret illud. Advéniens autem quidam nuntiávit eis: « Ecce viri, quos posuístis in cárcere, sunt in templo stantes et docéntes pópulum ».

Tunc ábiens magistrátus cum minístris adducébat illos, non per vim, timébant enim pópulum, ne lapidaréntur. Et cum adduxíssent illos, statuérunt in concílio. Et interrogávit eos princeps sacerdótum dicens: « Nonne præcipiéndo præcépimus vobis, ne docerétis in nómine isto? Et ecce replevístis Ierúsalem doctrína vestra et vultis indúcere super nos sánguinem hóminis istíus ». Respóndens autem Petrus et apóstoli dixérunt: « Obœdíre opórtet Deo magis quam homínibus. Deus patrum nostrórum suscitávit Iesum, quem vos interemístis suspendéntes in ligno; hunc Deus Príncipem et Salvatórem exaltávit déxtera sua ad dandam pæniténtiam Israel et remissiónem peccatórum. Et nos sumus testes horum verbórum, et Spíritus Sanctus, quem dedit Deus obœdiéntibus sibi ».

RESPONSORIUM

Cf. Act 4, 33. 31b

Virtúte magna reddébant Apóstoli testimónium resurrectiónis Iesu Christi, * Et grátia magna erat in ómnibus illis, allelúia.

Repléti quidem Spíritu Sancto, loquebántur verbum Dei cum fidúcia, * Et grátia.

LECTIO ALTERA

Ex Tractátu Tertulliáni presbýteri De præscriptióne hæreticórum

(De præscriptione hæreticorum, cap. 20, 1-9; 21, 3; 22, 8-10: CCL 1, 201-204)

De apostolica prædicatione

Christus Iesus Dóminus noster, quid esset, quid fuísset, quam Patris voluntátem administráret, quid hómini agéndum determináret, quámdiu in terris agébat, ipse pronuntiábat sive pópulo palam, sive discéntibus seórsum, ex quibus duódecim præcípuos láteri suo allégerat, destinátos natiónibus magístros.

Itaque, uno eórum decússo, réliquos úndecim digrédiens ad Patrem post resurrectiónem iussit ire et docére natiónes, tinguéndas in Patrem et Fílium et Spíritum Sanctum.

Statim ígitur Apóstoli — quos hæc appellátio missos interpretátur — assúmpto per sortem duodécimo Matthía in locum Iudæ ex auctoritáte prophetíæ quæ est in psalmo David, consecúti promíssam vim Spíritus Sancti ad virtútes et elóquium, primo per Iudǽam contestáta fide in Iesum Christum et Ecclésiis institútis, dehinc in orbem profécti eándem doctrínam eiúsdem fídei natiónibus promulgavérunt.

Et perínde Ecclésias apud unamquámque civitátem condidérunt, a quibus tráducem fídei et sémina doctrínæ céteræ exínde Ecclésiæ mutuátæ sunt et cotídie mutuántur ut Ecclésiæ fiant. Ac per hoc et ipsæ apostólicæ deputabúntur ut sóboles apostolicárum Ecclesiárum.

Omne genus ad oríginem suam censeátur necésse est. Itaque tot ac tantæ Ecclésiæ una est illa ab Apóstolis prima ex qua omnes. Sic omnes primæ et omnes apostólicæ, dum una omnes. Probant unitátem communicátio pacis et appellátio fraternitátis et contesserátio hospitalitátis. Quæ iura non ália rátio regit quam eiúsdem sacraménti una tradítio.

Quid autem Apóstoli prædicáverint, id est quid illis Christus reveláverit, non áliter probári debet nisi per eásdem Ecclésias, quas ipsi Apóstoli condidérunt, ipsi eis prædicándo tam viva, quod aiunt, voce quam per epístolas póstea.

Díxerat plane aliquándo Dóminus: Multa hábeo adhuc loqui vobis, sed non potéstis modo ea sustinére; tamen adíciens: Cum vénerit ille Spíritus veritátis, ipse vos dedúcet in omnem veritátem, osténdit illos nihil ignorásse, quos omnem veritátem consecutúros per Spíritum veritátis repromíserat. Et útique implévit repromíssum, probántibus Actis Apostolórum descénsum Spíritus Sancti.

RESPONSORIUM

Io 12, 21-22; Rom 9, 26 (porov. Os 2, 1b)

Accessérunt quidam gentíles ad Philíppum et rogábant eum, dicéntes: Dómine, vólumus Iesum vidére. * Venit Philíppus, et dicit Andréæ; Andréas rursus et Philíppus dicunt Iesu, allelúia.

Et erit: in loco, ubi dictum est eis: « Non plebs mea vos », ibi vocabúntur fílii Dei vivi. * Venit.

CANTICA

Ant. Gaudéte et exsultáte, quia nómina vestra scripta sunt in cælis, dicit Dóminus, allelúia.

Canticum I
Fœdus Domini cum ministris suis

Is 61, 6-9

Idoneos nos fecit Deus ministros Novi Testamenti (2 Cor 3, 6).

Vos autem Sacerdótes Dómini vocabímini, *

Minístri Dei nostri dicétur vobis;

fortitúdinem géntium comedétis *

et in glória eárum superbiétis.

Pro confusióne eórum dúplici et ignomínia *

laudábunt partem suam;

proptérea in terra sua duplícia possidébunt, *

lætítia sempitérna erit eis.

Quia ego Dóminus díligens iudícium, *

ódio habens rapínam et iniquitátem;

et dabo opus eórum in veritáte *

et fœdus perpétuum fériam eis.

Et sciétur in géntibus semen eórum,

et germen eórum in médio populórum;

omnes, qui víderint eos, cognóscent illos, *

quia isti sunt semen, cui benedíxit Dóminus.

Canticum II
Futura gloria iustorum

Sap 3, 7-9

Iusti fulgebunt sicut sol in regno Patris eorum (Mt 13, 43).

Iusti in témpore visitatiónis illórum fulgébunt *

et tamquam scintíllæ
in arundinéto discúrrent;

iudicábunt natiónes et dominabúntur pópulis, *

et regnábit Dóminus illórum in perpétuum.

Qui confídunt in illo, intéllegent veritátem, *

et fidéles in dilectióne acquiéscent illi,

quóniam grátia et misericórdia
est sanctis eius *

et visitátio eléctis eius.

Canticum III
Deus dux populi sui ad salutem

Sap 10, 17-21

Qui vicerunt bestiam cantant canticum Moysis servi Dei et canticum Agni (Ap 15, 2. 3).

Réddidit Deus sanctis mercédem labórum suórum *

et dedúxit illos in via mirábili

et fuit illis in velaménto diéi *

et in luce stellárum per noctem.

Tránstulit illos per mare Rubrum *

et transvéxit illos per aquam nímiam;

inimícos autem illórum demérsit *

et ab altitúdine abýssi edúxit illos.

Ideo iusti tulérunt spólia impiórum †

et decantavérunt, Dómine,
nomen sanctum tuum *

et victrícem manum tuam laudavérunt
unanímiter,

quóniam sapiéntia apéruit os mutórum *

et linguas infántium fecit disértas.

Ant. Gaudéte et exsultáte, quia nómina vestra scripta sunt in cælis, dicit Dóminus, allelúia.

EVANGELIUM

Evangelium de Communi pastorum, vel ad libitum de Missa feriæ VI hebdomadæ II per annum: Mc 3, 13-19.

HYMNUS

Te Deum laudámus: *

te Dóminum confitémur.

Te ætérnum Patrem, *

omnis terra venerátur.

Tibi omnes ángeli, *

tibi cæli et univérsæ potestátes:

tibi chérubim et séraphim *

incessábili voce proclámant:

Sanctus, * Sanctus, * Sanctus *

Dóminus Deus Sábaoth.

Pleni sunt cæli et terra *

maiestátis glóriæ tuæ.

Te gloriósus *

Apostolórum chorus,

te prophetárum *

laudábilis númerus,

te mártyrum candidátus *

laudat exércitus.

Te per orbem terrárum *

sancta confitétur Ecclésia,

Patrem *

imménsæ maiestátis;

venerándum tuum verum *

et únicum Fílium;

Sanctum quoque *

Paráclitum Spíritum.

Tu rex glóriæ, *

Christe.

Tu Patris *

sempitérnus es Fílius.

Tu, ad liberándum susceptúrus hóminem, *

non horruísti Vírginis úterum.

Tu, devícto mortis acúleo, *

aperuísti credéntibus regna cælórum.

Tu ad déxteram Dei sedes, *

in glória Patris.

Iudex créderis *

esse ventúrus.

Te ergo quǽsumus, tuis fámulis súbveni, *

quos pretióso sánguine redemísti.

Ætérna fac cum sanctis tuis *

in glória numerári.

Hæc ultima pars hymni ad libitum omitti potest.

Salvum fac pópulum tuum, Dómine, *

et bénedic hereditáti tuæ.

Et rege eos, *

et extólle illos usque in ætérnum.

Per síngulos dies *

benedícimus te;

et laudámus nomen tuum in sǽculum, *

et in sǽculum sǽculi.

Dignáre, Dómine, die isto *

sine peccáto nos custodíre.

Miserére nostri, Dómine, *

miserére nostri.

Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos, *

quemádmodum sperávimus in te.

In te, Dómine, sperávi: *

non confúndar in ætérnum.

ORATIO

Orémus.

Deus, qui nos ánnua apostolórum Philíppi et Iacóbi festivitáte lætíficas, da nobis, ipsórum précibus, in Unigéniti tui passióne et resurrectióne consórtium, ut ad perpétuam tui visiónem perveníre mereámur. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.

Amen.

Text © LIBRERIA EDITRICE VATICANA.

© 1999-2023 J. Vidéky