Officium lectionis
Deus, in adiutórium meum inténde.
Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri. Sicut erat. Allelúia.
HYMNUS
Verbum supérnum pródiens,
a Patre lumen éxiens,
qui natus orbi súbvenis
cursu declívi témporis:
Illúmina nunc péctora
tuóque amóre cóncrema;
audíta per præcónia
sint pulsa tandem lúbrica.
Iudéxque cum post áderis
rimári facta péctoris,
reddens vicem pro ábditis
iustísque regnum pro bonis,
Non demum artémur malis
pro qualitáte críminis,
sed cum beátis cómpotes
simus perénnes cǽlites.
Sit, Christe, rex piíssime,
tibi Patríque glória
cum Spíritu Paráclito,
in sempitérna sǽcula. Amen.
PSALMODIA
Ant. 1 Cantáte Dómino, mementóte mirabílium eius quæ fecit.
Confitémini Dómino et invocáte nomen eius, *
annuntiáte inter gentes ópera eius.
Cantáte ei et psállite ei, *
meditámini in ómnibus mirabílibus eius.
Laudámini in nómine sancto eius, *
lætétur cor quæréntium Dóminum.
Quǽrite Dóminum et poténtiam eius, *
quǽrite fáciem eius semper.
Mementóte mirabílium eius, quæ fecit, *
prodígia eius et iudícia oris eius:
semen Abraham, servi eius, *
fílii Iacob, elécti eius.
Ipse Dóminus Deus noster; *
in univérsa terra iudícia eius.
Memor fuit in sǽculum testaménti sui, *
verbi, quod mandávit in mille generatiónes,
quod dispósuit cum Abraham, *
et iuraménti sui ad Isaac.
Et státuit illud Iacob in præcéptum *
et Israel in testaméntum ætérnum
dicens: « Tibi dabo terram Chánaan *
funículum hereditátis vestræ ».
Cum essent número brevi, *
paucíssimi et peregríni in ea
et pertransírent de gente in gentem *
et de regno ad pópulum álterum,
non permísit hóminem nocére eis *
et corrípuit pro eis reges:
« Nolíte tángere christos meos *
et in prophétis meis nolíte malignári ».
Ant. Cantáte Dómino, mementóte mirabílium eius quæ fecit.
Ant. 2 Vénditum iustum Dóminus non derelíquit, sed a peccatóribus liberávit eum.
Et vocávit famem super terram *
et omne báculum panis contrívit.
Misit ante eos virum, *
in servum venúmdatus est Ioseph.
Strinxérunt in compédibus pedes eius, *
in ferrum intrávit collum eius,
donec veníret verbum eius, *
elóquium Dómini purgáret eum.
Misit rex et solvit eum, *
princeps populórum, et dimísit eum;
constítuit eum dóminum domus suæ *
et príncipem omnis possessiónis suæ,
ut erudíret príncipes eius sicut semetípsum *
et senes eius prudéntiam docéret.
Ant. Vénditum iustum Dóminus non derelíquit, sed a peccatóribus liberávit eum.
Ant. 3 Memor fuit Dóminus verbi sancti sui, et edúxit pópulum suum in exsultatióne.
Et intrávit Israel in Ægýptum, *
et Iacob peregrínus fuit in terra Cham.
Et auxit pópulum suum veheménter *
et confortávit eum super inimícos eius.
Convértit cor eórum, ut odírent pópulum eius *
et dolum fácerent in servos eius.
Misit Móysen servum suum, *
Aaron, quem elégit.
Pósuit in eis verba signórum suórum *
et prodigiórum in terra Cham.
Misit ténebras et obscurávit, *
et restitérunt sermónibus eius.
Convértit aquas eórum in sánguinem *
et occídit pisces eórum.
Edidit terra eórum ranas *
in penetrálibus regum ipsórum.
Dixit, et venit cœnomýia *
et scínifes in ómnibus fínibus eórum.
Pósuit plúvias eórum grándinem, *
ignem comburéntem in terra ipsórum.
Et percússit víneas eórum et ficúlneas eórum *
et contrívit lignum fínium eórum.
Dixit, et venit locústa *
et bruchus, cuius non erat númerus,
et comédit omne fenum in terra eórum *
et comédit fructum terræ eórum.
Et percússit omne primogénitum in terra eórum, *
primítias omnis róboris eórum.
Et edúxit eos cum argénto et auro; *
et non erat in tríbubus eórum infírmus.
Lætáta est Ægýptus in profectióne eórum, *
quia incúbuit timor eórum super eos.
Expándit nubem in protectiónem *
et ignem, ut lucéret eis per noctem.
Petiérunt, et venit cotúrnix, *
et pane cæli saturávit eos.
Dirúpit petram, et fluxérunt aquæ, *
abiérunt in sicco flúmina.
Quóniam memor fuit verbi sancti sui *
ad Abraham púerum suum.
Et edúxit pópulum suum in exsultatióne, *
eléctos suos in lætítia.
Et dedit illis regiónes géntium, *
et labóres populórum possedérunt,
ut custódiant iustificatiónes eius *
et leges eius servent.
Ant. Memor fuit Dóminus verbi sancti sui, et edúxit pópulum suum in exsultatióne.
Annúntiat Dóminus verbum suum Iacob.
Iustítias et iudícia sua Israel.
LECTIO PRIOR
De libro Isaíæ prophétæ
21, 6-12
Custos nuntiat ruinam Babylonis
Hæc enim dixit mihi Dóminus:
« Vade et pone speculatórem;
quodcúmque víderit, annúntiet.
Si víderit currum, bigam équitum,
ascensórem ásini et ascensórem caméli,
intueátur diligénter multo intúitu ».
Et clamávit speculátor:
« Super spécula, Dómine,
ego sum stans iúgiter per diem,
et super custódiam meam
ego sum stans totis nóctibus.
Ecce huc venit agmen virórum,
biga équitum ».
Et respóndit et dixit:
« Cécidit, cécidit Bábylon,
et ómnia sculptília deórum eius
contríta sunt in terram ».
Tritúra mea et fili áreæ meæ,
quæ audívi a Dómino exercítuum, Deo Israel,
annuntiávit vobis.
Oráculum Duma.
Ad me clamat ex Seir:
« Custos, quid de nocte?
Custos, quid de nocte? ».
Dixit custos:
« Venit mane, sed étiam nox;
si quǽritis, quǽrite,
revertímini, veníte ».
RESPONSORIUM
Ap 18, 2. 4. 5
Exclamávit Angelus in forti voce: Cécidit Bábylon magna; et audívi áliam vocem de cælo dicéntem: * Exíte de illa, pópulus meus, ne compartícipes sitis peccatórum eius.
Pervenérunt peccáta eius usque ad cælum, et recordátus est Dóminus iniquitátum eius. * Exíte.
LECTIO ALTERA
Ex Epístolis sancti Ambrósii epíscopi
(Epist 2, 1-2. 4-5. 7: PL 16 [edit. 1845], 847-881)
Gratia verborum tuorum plebem demulceas
Suscepísti munus sacerdótii et, in puppe Ecclésiæ sedens, navim advérsus fluctus gubérnas. Tene clavum fídei, ut et graves huius sǽculi turbáre non possint procéllæ. Mare quidem magnum et spatiósum, sed noli veréri; quia ipse super mária fundávit eam, et super flúmina præparávit eam.
Itaque non immérito inter tot mundi freta Ecclésia Dómini tamquam supra apostólicam ædificáta petram immóbilis manet, et inconcússo advérsum ímpetus sæviéntis salis persevérat fundámine. Ablúitur undis, non quátitur, et licet frequénter eleménta mundi huius magno illísa resúltent fragóre, habet tamen, quo laborántes excípiat, tutíssimum portum salútis. Sed tamen, etsi in mari flúctuat, currit in flumínibus; et vide ne in illis flumínibus magis, de quibus dictum est: Elevavérunt flúmina vocem suam. Sunt enim flúmina, quæ de ventre eius fluent, qui potum a Christo accéperit, et de Spíritu Dei súmpserit. Hæc ergo flúmina, cum redúndant spiritáli grátia, élevant vocem suam.
Est et flúvius, qui decúrrit in sanctos suos sicut torrens. Est et flúminis ímpetus, qui lætíficat ánimam pacíficam atque tranquíllam. Ex huius flúminis plenitúdine quicúmque accéperit, sicut Ioánnes evangelísta, sicut Petrus et Paulus, élevat vocem suam: et sicut Apóstoli evangélicæ prædicatiónis vocem usque in totos fines orbis terrárum canóro diffudérunt præcónio, ita et iste íncipit evangelizáre Dóminum Iesum.
Accipe ergo a Christo, ut et tuus sonus éxeat. Cóllige aquam Christi, illam quæ laudat Dóminum. Cóllige aquam de plúribus locis, quam effúndunt nubes prophéticæ.
Quicúmque cólligit de móntibus aquam, atque ad se trahit vel haurit e fóntibus, et ipse rorat sicut nubes. Imple ergo grémium mentis tuæ, ut terra tua huméscat, et domésticis irrigétur fóntibus.
Ergo qui multa legit et intéllegit, implétur: qui fúerit implétus, álios rigat; ideóque Scriptúra dicit: Si implétæ fúerint nubes, plúviam in terram effúndent.
Sint ergo sermónes tui próflui, sint puri et dilúcidi, ut moráli disputatióne suavitátem infúndas populórum áuribus et grátia verbórum tuórum plebem demúlceas, ut volens, quo ducis, sequátur.
Allóquia tua plena intelléctus sint. Unde et Sálomon ait: Arma intelléctus lábia sapiéntis; et álibi: Lábia tua alligáta sint sensu, id est, fúlgeat sermónum tuórum manifestátio, intelléctus corúscet, et allóquium tuum atque tractátus aliéna non indígeat assertióne; sed sermo tuus velut armis suis sese ipse tueátur, nec ullum verbum tuum in vanum éxeat, et sine sensu pródeat.
RESPONSORIUM
2 Tim 4, 2; Sir 48, 4. 8
Prǽdica verbum, insta opportúne, importúne; árgue, óbsecra, íncrepa, * In omni patiéntia et doctrína.
Quis potest simíliter gloriári tibi, qui ungis reges ad pæniténtiam? * In omni.
ORATIO
Orémus.
Deus, qui beátum Ambrósium epíscopum cathólicæ fídei doctórem et apostólicæ fortitúdinis exémplum effecísti, éxcita in Ecclésia tua viros secúndum cor tuum, qui eam fórtiter et sapiénter gubérnent. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
Amen.
Text © LIBRERIA EDITRICE VATICANA.
© 1999-2023 J. Vidéky