Deus, in adiutórium meum inténde.
Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri. Sicut erat. Allelúia.
HYMNUS
Hæc hora, quæ resplénduit
crucísque solvit núbila,
mundum tenébris éxuens,
reddens seréna lúmina.
Hæc hora, qua resúscitans
Iesus sepúlcris córpora,
prodíre mortis líbera
iussit refúso spíritu.
Nováta sæcla crédimus
mortis solútis légibus,
vitæ beátæ múnera
cursum perénnem cúrrere.
Iesu, tibi sit glória,
qui morte victa prǽnites,
cum Patre et almo Spíritu,
in sempitérna sǽcula. Amen.
PSALMODIA
Ant. Allelúia, allelúia, allelúia.
Iustus es, Dómine, *
et rectum iudícium tuum.
Mandásti in iustítia testimónia tua *
et in veritáte nimis.
Consúmpsit me zelus meus, *
quia oblíti sunt verba tua inimíci mei.
Ignítum elóquium tuum veheménter, *
et servus tuus diléxit illud.
Adulescéntulus sum ego et contémptus; *
mandáta tua non sum oblítus.
Iustítia tua iustítia in ætérnum, *
et lex tua véritas.
Tribulátio et angústia invenérunt me; *
præcépta tua delectátio mea est.
Iustítia testimónia tua in ætérnum; *
intelléctum da mihi, et vivam.
Dómine, Deus salútis meæ, *
in die clamávi et nocte coram te.
Intret in conspéctu tuo orátio mea; *
inclína aurem tuam ad precem meam.
Quia repléta est malis ánima mea, *
et vita mea inférno appropinquávit.
Æstimátus sum cum descendéntibus in lacum, *
factus sum sicut homo sine adiutório.
Inter mórtuos liber, *
sicut vulneráti dormiéntes in sepúlcris;
quorum non es memor ámplius, *
et ipsi de manu tua abscíssi sunt.
Posuísti me in lacu inferióri, *
in tenebrósis et in umbra mortis.
Super me gravátus est furor tuus, *
et omnes fluctus tuos induxísti super me.
Longe fecísti notos meos a me, *
posuísti me abominatiónem eis;
conclúsus sum et non egrédiar. *
Oculi mei languérunt præ afflictióne.
Clamávi ad te, Dómine, tota die, *
expándi ad te manus meas.
Numquid mórtuis fácies mirabília, *
aut surgent umbræ et confitebúntur tibi?
Numquid narrábit áliquis in sepúlcro
misericórdiam tuam *
et veritátem tuam in loco perditiónis?
Numquid cognoscéntur in ténebris mirabília tua *
et iustítia tua in terra obliviónis?
Et ego ad te, Dómine, clamávi, *
et mane orátio mea prævéniet te.
Ut quid, Dómine, repéllis ánimam meam, *
abscóndis fáciem tuam a me?
Pauper sum ego et móriens a iuventúte mea; *
portávi pavóres tuos et conturbátus sum.
Super me transiérunt iræ tuæ, *
et terróres tui excidérunt me.
Circuiérunt me sicut aqua tota die, *
circumdedérunt me simul.
Elongásti a me amícum et próximum, *
et noti mei sunt ténebræ.
Ant. Allelúia, allelúia, allelúia.
LECTIO BREVIS
Col 3, 1-2
Si conresurrexístis Christo, quæ sursum sunt quǽrite, ubi Christus est in déxtera Dei sedens; quæ sursum sunt sápite, non quæ supra terram.
Mane nobíscum, Dómine, allelúia.
Quóniam advesperáscit, allelúia.
ORATIO
Orémus.
Præsta, quǽsumus, omnípotens Deus, ut, qui resurrectiónis domínicæ mystéria cólimus, redemptiónis nostræ suscípere lætítiam mereámur. Per Christum Dóminum nostrum.
Amen.
Text © LIBRERIA EDITRICE VATICANA.
© 1999-2023 J. Vidéky