29. Octobris 2024

Feria tertia, tempus per annum, hebdomada 30
hebdomada 2 psalterii

Officium lectionis

Deus, in adiutórium meum inténde.

Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri. Sicut erat. Allelúia.

Omnia supra dicta omittuntur, quando Invitatorium immediate præcedit.

HYMNUS

I. Quando Officium lectionis dicitur noctu vel summo mane:

Nocte surgéntes vigilémus omnes,

semper in psalmis meditémur atque

víribus totis Dómino canámus

dúlciter hymnos,

Ut, pio regi páriter canéntes,

cum suis sanctis mereámur aulam

íngredi cæli, simul et beátam

dúcere vitam.

Præstet hoc nobis Déitas beáta

Patris ac Nati, paritérque Sancti

Spíritus, cuius résonat per omnem

glória mundum. Amen.

II. Quando Officium lectionis dicitur diurno tempore:

Ad preces nostras deitátis aures,

Deus, inclína pietáte sola;

súpplicum vota súscipe, precámur

fámuli tui.

Réspice clemens sólio de sancto

vultu seréno, lámpadas illústra

ólei nostri, ténebras depélle

péctore cunctas.

Crímina laxa pietáte multa,

áblue sordes, víncula disrúmpe,

parce peccátis, réleva iacéntes

déxtera tua.

Glória Deo sit ætérno Patri,

sit tibi semper, Genitóris Nate,

cum quo per cuncta Spíritus æquális

sǽcula regnat. Amen.

PSALMODIA

Ant. 1 Commítte Dómino viam tuam, et ipse fáciet.

Psalmus 36 (37)
Sors malorum et iustorum
Beati mites, quoniam ipsi possidebunt terram (Mt 5, 5).
I

Noli æmulári in malignántibus, *

neque zeláveris faciéntes iniquitátem,

quóniam tamquam fenum velóciter aréscent *

et quemádmodum herba virens décident.

Spera in Dómino et fac bonitátem, *

et inhabitábis terram et pascéris in fide.

Delectáre in Dómino, *

et dabit tibi petitiónes cordis tui.

Commítte Dómino viam tuam et spera in eo, *

et ipse fáciet;

et edúcet quasi lumen iustítiam tuam *

et iudícium tuum tamquam merídiem.

Quiésce in Dómino et exspécta eum; †

noli æmulári in eo, qui prosperátur in via sua, *

in hómine, qui molítur insídias.

Désine ab ira et derelínque furórem, *

noli æmulári, quod vertit ad malum,

quóniam qui malignántur, exterminabúntur, *

sustinéntes autem Dóminum
ipsi hereditábunt terram.

Et adhuc pusíllum et non erit peccátor, *

et quæres locum eius et non invénies.

Mansuéti autem hereditábunt terram *

et delectabúntur in multitúdine pacis.

Ant. Commítte Dómino viam tuam, et ipse fáciet.

Ant. 2 Declína a malo et fac bonum; confírmat iustos Dóminus.

II

Insidiábitur peccátor iusto *

et stridébit super eum déntibus suis.

Dóminus autem irridébit eum, *

quóniam próspicit quod véniet dies eius.

Gládium evaginavérunt peccatóres, *

intendérunt arcum suum,

ut deíciant páuperem et ínopem, *

ut trucídent recte ambulántes in via.

Gládius eórum intrábit in corda ipsórum, *

et arcus eórum confringétur.

Mélius est módicum iusto *

super divítias peccatórum multas,

quóniam bráchia peccatórum conteréntur, *

confírmat autem iustos Dóminus.

Novit Dóminus dies immaculatórum, *

et heréditas eórum in ætérnum erit.

Non confundéntur in témpore malo *

et in diébus famis saturabúntur.

Quia peccatóres períbunt, †

inimíci vero Dómini
ut decor campórum defícient, *

quemádmodum fumus defícient.

Mutuátur peccátor et non solvet, *

iustus autem miserétur et tríbuet.

Quia benedícti eius hereditábunt terram, *

maledícti autem eius exterminabúntur.

A Dómino gressus hóminis confirmántur, *

et viam eius volet.

Cum cecíderit, non collidétur, *

quia Dóminus susténtat manum eius.

Iúnior fui et sénui †

et non vidi iustum derelíctum, *

nec semen eius quærens panem.

Tota die miserétur et cómmodat, *

et semen illíus in benedictióne erit.

Declína a malo et fac bonum, *

et inhabitábis in sǽculum sǽculi,

quia Dóminus amat iudícium *

et non derelínquet sanctos suos.

Iniústi in ætérnum disperíbunt, *

et semen impiórum exterminábitur.

Iusti autem hereditábunt terram *

et inhabitábunt in sǽculum sǽculi super eam.

Ant. Declína a malo et fac bonum; confírmat iustos Dóminus.

Ant. 3 Exspécta Dóminum, et custódi viam eius.

III

Os iusti meditábitur sapiéntiam, *

et lingua eius loquétur iudícium;

lex Dei eius in corde ipsíus, *

et non vacillábunt gressus eius.

Consíderat peccátor iustum *

et quærit mortificáre eum;

Dóminus autem non derelínquet eum
in mánibus eius, *

nec damnábit eum, cum iudicábitur illi.

Exspécta Dóminum et custódi viam eius, †

et exaltábit te, ut hereditáte cápias terram; *

cum exterminabúntur peccatóres, vidébis.

Vidi ímpium superexaltátum *

et elevátum sicut cedrum viréntem;

et transívit, et ecce non erat, *

et quæsívi eum, et non est invéntus.

Obsérva innocéntiam et vide æquitátem, *

quóniam est postéritas hómini pacífico.

Iniústi autem disperíbunt simul, *

postéritas impiórum exterminábitur.

Salus autem iustórum a Dómino, *

et protéctor eórum in témpore tribulatiónis.

Et adiuvábit eos Dóminus et liberábit eos †

et éruet eos a peccatóribus et salvábit eos, *

quia speravérunt in eo.

Ant. Exspécta Dóminum, et custódi viam eius.

Bonitátem et prudéntiam et sciéntiam doce me.

Quia præcéptis tuis crédidi.

LECTIO PRIOR

De libro Sapiéntiæ

3, 1-19

Iusti regnum possidebunt

Iustórum ánimæ in manu Dei sunt,

et non tanget illos torméntum mortis.

Visi sunt óculis insipiéntium mori,

et æstimáta est afflíctio éxitus illórum

et, quod a nobis est iter, extermínium;

illi autem sunt in pace.

Etenim, si coram homínibus torménta passi sunt,

spes illórum immortalitáte plena est;

et in paucis corrépti, in multis bene disponéntur,

quóniam Deus tentávit eos

et invénit illos dignos se.

Tamquam aurum in fornáce probávit illos

et quasi holocáusti hóstiam accépit illos,

et in témpore visitatiónis illórum fulgébunt

et tamquam scintíllæ in arundinéto discúrrent;

iudicábunt natiónes et dominabúntur pópulis,

et regnábit Dóminus illórum in perpétuum.

Qui confídunt in illo, intéllegent veritátem,

et fidéles in dilectióne acquiéscent illi,

quóniam grátia et misericórdia est sanctis eius

et visitátio eléctis eius.

Impii autem, secúndum quæ cogitavérunt,

correptiónem habébunt;

qui neglexérunt iustum et a Dómino recessérunt.

Sapiéntiam enim et disciplínam qui déspicit,

infélix est,

et vácua est spes illórum, et labóres sine fructu

et inutília ópera eórum.

Mulíeres eórum insensátæ sunt,

et nequíssimi fílii eórum,

maledícta generátio eórum.

Quóniam felix est stérilis et incoinquináta,

quæ nescívit torum in delícto;

habébit fructum in respectióne animárum.

Et spado, qui non operátus est per manus suas

iniquitátem,

nec cogitávit advérsus Dóminum nequíssima,

dábitur enim illi fídei donum eléctum,

et sors in templo Dómini acceptíssima.

Bonórum enim labórum gloriósus est fructus,

et quæ non cóncidat, radix sapiéntiæ.

Fílii autem adulterórum in inconsummatióne erunt,

et ab iníquo toro semen exterminábitur.

Et, síquidem longæ vitæ erunt,

in níhilum computabúntur,

et sine honóre erit in novíssimo senéctus illórum;

et, si celérius defúncti fúerint, non habébunt spem,

nec in die agnitiónis allocutiónem:

generatiónis enim iníquæ

diræ sunt consummatiónes.

RESPONSORIUM

Sap 3, 6-7a. 9

Tamquam aurum in fornáce probávit eléctos Dóminus et quasi holocáusti hóstiam accépit illos; et in témpore visitatiónis illórum fulgébunt. * Quóniam grátia et misericórdia est sanctis eius.

Qui confídunt in illo, intéllegent veritátem, et fidéles in dilectióne acquiéscent illi. * Quóniam.

LECTIO ALTERA

Ex Epístola sancti Cleméntis papæ Primi ad Corínthios

(Cap. 24, 1-5; 27, 1 — 29, 1: Funk 1, 93-97)

Fidelis est Deus in promissionibus

Considerémus, dilécti, quemádmodum Dóminus futúram resurrectiónem contínue nobis osténdat, cuius primítias Dóminum Iesum Christum fecit, súscitans eum a mórtuis. Intueámur, dilécti, resurrectiónem, quæ suo témpore fit. Dies et nox resurrectiónem nobis osténdunt; nox cubat, exsúrgit dies; abit dies, nox íngruit et inséquitur. Sumámus fruges; semen qui et quómodo fit? Egréssus est seminátor et iecit in terram quǽlibet sémina, et quæ nuda et árida in terram cecidérunt, dissolvúntur; deínde ex dissolutióne magna divínæ providéntiæ maiéstas ea resúscitat, et ex uno plura fiunt ac fructum prodúcunt.

Hac ígitur spe ánimi nostri ad eum astringántur, qui fidélis est in promissiónibus et iustus in iudíciis. Qui mentíri vétuit, multo minus ipse mentiétur; nihil enim Deo impossíbile prætérquam mentíri. Exsuscitétur ígitur in nobis fides eius, et ómnia ipsi propínqua esse considerémus.

Verbo maiestátis suæ constítuit ómnia et verbo suo potest illa evértere. Quis dicet ei: Quid fecísti? Vel quis fortitúdinis eius róbori resístet? Quando vult et quómodo vult, ómnia fáciet, neque quidquam ab eo semel decrétum præteríbit. Omnia coram ipso sunt nihílque consílium eius látuit, si cæli enárrant glóriam Dei, opus mánuum eius annúntiat firmaméntum; dies diéi erúctat verbum et nox nocti índicat sciéntiam; et non sunt loquélæ neque sermónes, quorum non audiántur voces.

Cum ómnia ígitur eius óculis et áuribus páteant, metuámus eum et impúras cupiditátes pravórum óperum deserámus, ut a futúro iudício eius misericórdia tegámur. Quóniam enim quis nostrum a poténti eius manu fúgere potest? Quis mundus quémpiam ab eo tránsfugam recípiet? Dicit enim alícubi Scriptúra: Quo ibo et ubi a fácie tua occultábor? Si ascéndero in cælum, tu illic es; si ad terræ extréma abíero, déxtera tua illic; si stratum posúero in abýsso, illic est spíritus tuus. Quo ígitur abíbit quíspiam vel quo aufúgiet ab eo, qui ómnia compléctitur?

Accedámus ergo ad eum in sanctitáte ánimæ, castas et impollútas manus elevántes ad illum, diligéntes benígnum et misericórdem Patrem nostrum, qui nos sibi ipsi electiónis partem fecit.

RESPONSORIUM

Est 4, 17c. 17d. cf. 17hh

Dómine, rex omnípotens, in dicióne tua cuncta sunt pósita et non est qui possit tuæ resístere voluntáti; * Líbera nos propter nomen tuum.

Tu fecísti cælum et terram, et quidquid cæli ámbitu continétur. * Líbera.

ORATIO

Orémus.

Omnípotens sempitérne Deus, da nobis fídei, spei et caritátis augméntum, et, ut mereámur ássequi quod promíttis, fac nos amáre quod prǽcipis. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.

Amen.

Text © LIBRERIA EDITRICE VATICANA.

© 1999-2023 J. Vidéky