Officium lectionis
Deus, in adiutórium meum inténde.
Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri. Sicut erat. Allelúia.
HYMNUS
I. Quando Officium lectionis dicitur noctu vel summo mane:
Lux ætérna, lumen potens,
dies indefíciens,
debellátor atræ noctis,
reparátor lúminis,
destructórque tenebrárum,
illustrátor méntium:
Quo nascénte suscitámur,
quo vocánte súrgimus;
faciénte quo beáti,
quo linquénte míseri;
quo a morte liberáti,
quo sumus perlúcidi;
Mortis quo victóres facti,
noctis atque sǽculi;
ergo nobis, rex ætérne,
lucem illam tríbue,
quæ fuscátur nulla nocte,
solo gaudens lúmine.
Honor Patri sit ac tibi,
Sancto sit Spirítui,
Deo trino sed et uni,
paci, vitæ, lúmini,
nómini præ cunctis dulci
divinóque númini. Amen.
II. Quando Officium lectionis dicitur diurno tempore:
Deus de nullo véniens,
Deus de Deo pródiens,
Deus ab his progrédiens,
in nos veni subvéniens.
Tu nostrum desidérium,
tu sis amor et gáudium;
in te nostra cupíditas
et sit in te iucúnditas.
Pater, cunctórum Dómine,
cum Génito de Vírgine,
intus et in circúitu
nos rege Sancto Spíritu.
Meménto, sancta Trínitas,
quod tua fecit bónitas,
creándo prius hóminem,
recreándo per sánguinem.
Nam quos creávit Unitas,
redémit Christi cáritas;
patiéndo tunc díligens,
nunc díligat nos éligens.
Tríadi sanctæ gáudium,
pax, virtus et impérium,
decus, omnipoténtia,
laus, honor, reveréntia. Amen.
PSALMODIA
Ant. 1 Dóminus advocávit cælum et terram, ut discérnat pópulum suum.
Deus deórum Dóminus locútus est *
et vocávit terram a solis ortu usque ad occásum.
Ex Sion speciósa decóre Deus illúxit, *
Deus noster véniet et non silébit:
ignis consúmens est in conspéctu eius *
et in circúitu eius tempéstas válida.
Advocábit cælum desúrsum *
et terram discérnere pópulum suum:
« Congregáte mihi sanctos meos, *
qui disposuérunt testaméntum meum
in sacrifício ».
Et annuntiábunt cæli iustítiam eius, *
quóniam Deus iudex est.
Ant. Dóminus advocávit cælum et terram, ut discérnat pópulum suum.
Ant. 2 Invoca me in die tribulatiónis, et éruam te.
« Audi, pópulus meus, et loquar; †
Israel, et testificábor advérsum te: *
Deus, Deus tuus ego sum.
Non in sacrifíciis tuis árguam te; *
holocáusta enim tua
in conspéctu meo sunt semper.
Non accípiam de domo tua vítulos, *
neque de grégibus tuis hircos.
Quóniam meæ sunt omnes feræ silvárum, *
iumentórum mille in móntibus.
Cognóvi ómnia volatília cæli, *
et, quod movétur in agro, meum est.
Si esuríero non dicam tibi; *
meus est enim orbis terræ et plenitúdo eius.
Numquid manducábo carnes taurórum *
aut sánguinem hircórum potábo?
Immola Deo sacrifícium laudis *
et redde Altíssimo vota tua;
et ínvoca me in die tribulatiónis: *
éruam te, et honorificábis me ».
Ant. Invoca me in die tribulatiónis, et éruam te.
Ant. 3 Sacrifícium laudis honorificábit me.
Peccatóri autem dixit Deus: †
« Quare tu enárras præcépta mea *
et assúmis testaméntum meum in os tuum?
Tu vero odísti disciplínam *
et proiecísti sermónes meos retrórsum.
Si vidébas furem, currébas cum eo; *
et cum adúlteris erat pórtio tua.
Os tuum dimittébas ad malítiam, *
et lingua tua concinnábat dolos.
Sedens advérsus fratrem tuum loquebáris *
et advérsus fílium matris tuæ
proferébas oppróbrium.
Hæc fecísti, et tácui. †
Existimásti quod eram tui símilis. *
Arguam te et státuam illa contra fáciem tuam.
Intellégite hæc, qui obliviscímini Deum, *
nequándo rápiam, et non sit qui erípiat.
Qui immolábit sacrifícium laudis,
honorificábit me, *
et, qui immaculátus est in via,
osténdam illi salutáre Dei ».
Ant. Sacrifícium laudis honorificábit me.
Non cessámus pro vobis orántes et postulántes.
Ut impleámini agnitióne voluntátis Dei.
LECTIO PRIOR
De libro Malachíæ prophétæ
3, 1-24
Dies Domini
Hæc dicit Dóminus Deus: « Ecce ego mittam ángelum meum, et præparábit viam ante fáciem meam; et statim véniet ad templum suum Dominátor, quem vos Quǽritis, et ángelus testaménti, quem vos vultis. Ecce venit, dicit Dóminus exercítuum; et quis póterit sustinére diem advéntus eius, et quis stabit, cum apparébit? Ipse enim quasi ignis conflans et quasi herba fullónum; et sedébit conflans et emúndans argéntum et purgábit fílios Levi et colábit eos quasi aurum et quasi argéntum, et erunt Dómino offeréntes sacrifícia in iustítia. Et placébit Dómino sacrifícium Iudæ et Ierúsalem sicut diébus prístinis et sicut annis antíquis. Et accédam ad vos in iudício; et ero testis velox maléficis et adúlteris et periúris et, qui ópprimunt mercennários, víduas et pupíllos, et flectunt ius peregrinórum, nec timuérunt me, dicit Dóminus exercítuum.
Ego enim Dóminus et non mutátus sum;
sed vos, fílii Iacob, nondum ad finem pervenístis.
A diébus enim patrum vestrórum
recessístis a præcéptis legítimis meis
et non custodístis ea.
Revertímini ad me,
et revértar ad vos,
dicit Dóminus exercítuum.
Et dícitis: “In quo revertémur?”.
Numquid homo pótest defraudáre Deum?
Sed vos defraudátis me.
Et dixístis: “In quo confígimus te?”.
In décimis et in primítiis.
Maledictióne vos maledícti estis,
quia me vos defraudátis, gens tota.
Inférte omnem décimam in hórreum,
et sit cibus in domo mea;
et probáte me super hoc,
dicit Dóminus exercítuum:
si non aperúero vobis cataráctas cæli
et effúdero vobis benedictiónem
usque ad abundántiam
et increpábo pro vobis devorántem,
et non corrúmpet fructum terræ,
nec erit stérilis vobis vínea in agro,
dicit Dóminus exercítuum.
Et beátos vos dicent omnes gentes;
éritis enim vos terra desiderábilis,
dicit Dóminus exercítuum.
Invaluérunt super me verba vestra, dicit Dóminus; et dícitis: “Quid locúti sumus contra te?”. Dícitis: “Vanum est servíre Deo; et quod emoluméntum, quia custodívimus præcépta eius et quia ambulávimus tristes coram Dómino exercítuum? Ergo nunc beátos dícimus arrogántes; síquidem ædificáti sunt faciéntes impietátem et tentavérunt Deum et salvi facti sunt”. Tunc locúti sunt timéntes Dóminum, unusquísque cum próximo suo. Et atténdit Dóminus et audívit; et scriptus est liber memorabílium coram eo timéntibus Dóminum et cogitántibus nomen eius. Erunt mihi, ait Dóminus exercítuum, in die, qua ego fácio in pecúlium; et parcam eis, sicut parcit vir fílio suo serviénti sibi. Rursum vidébitis quid sit inter iustum et ímpium, inter serviéntem Deo et non serviéntem ei.
Ecce enim dies véniet succénsa quasi camínus; et erunt omnes supérbi et omnes faciéntes impietátem stípula; et inflammábit eos dies véniens, dicit Dóminus exercítuum, quæ non derelínquet eis radícem et ramum. Et oriétur vobis timéntibus nomen meum sol iustítiæ et sánitas in pennis eius; et egrediémini et saliétis sicut vítuli sagináti et calcábitis ímpios, cum fúerint cinis sub planta pedum vestrórum in die, quam ego fácio, dicit Dóminus exercítuum.
Mementóte legis Móysi servi mei,
cui mandávi
in Horeb ad omnem Israel
præcépta et iudícia.
Ecce ego mittam vobis
Elíam prophétam,
ántequam véniat dies Dómini
magnus et horríbilis;
et convértet cor patrum ad fílios
et cor filiórum ad patres eórum,
ne véniam et percútiam
terram anathémate ».
RESPONSORIUM
Mal 3, 1; Lc 1, 76
Ecce ego mittam ángelum meum, et præparábit viam ante fáciem meam. * Véniet ad templum suum Dominátor, quem vos quǽritis, et ángelus testaménti, quem vos vultis.
Et tu, puer, prophéta Altíssimi vocáberis, præíbis enim ante fáciem Dómini paráre vias eius. * Véniet.
LECTIO ALTERA
E Libéllis spiritálibus sancti Ioánnis de Brébeuf presbýteri et mártyris
(The Jesuit Relations and Allied Documents, The Burrow Brothers C°, Cleveland, 1898, 164. 166)
Ne moriar nisi pro te, Iesu, qui dignatus es mori pro me
Contínuum per bíduum sensi magnum martýrii desidérium et ómnia torménta cúpii toleráre quæ mártyres passi sunt.
Dómine meus et salvátor meus Iesu, quid possum retribúere tibi pro ómnibus benefíciis quibus me prævenísti? Cálicem dolórum tuórum e manu tua accípiam, et nomen tuum invocábo. Vóveo coram ætérno Patre tuo ac Spíritu Sancto, coram sanctíssima Matre tua eiúsque castíssimo sponso, coram ángelis, apóstolis et martýribus et beáto patre meo Ignátio atque beáto Francísco Xavier, profécto vóveo tibi, salvátor meus Iesu, numquam me grátiæ martýrii, quantum in me erit, defutúrum, si quando mihi, indigníssimo servo tuo, ex tua misericórdia infiníta fúeris illam oblatúrus.
Ita me obstríngo ut, per totum quod réliquum erit vitæ, velim non esse mihi lícitum aut líberum occasiónes declináre moriéndi et sánguinem pro te fundéndi, nisi putatúrus aliquándo sim tuæ glóriæ magis eo témpore congrúere ut áliter agam. Quin étiam ad hoc me devíncio, ut, cum mortis ictum acceptúrus sim, illum de mánibus tuis suscípiam summa ánimi voluptáte ac lætítia; et ídeo, mi amánde Iesu, eo quo veheménti gáudio affícior, iam nunc tibi sánguinem meum óffero et corpus et vitam, ne móriar nisi pro te, si hanc mihi déderis grátiam, quóniam tu dignátus es mori pro me. Fac ut sic ego vivam, ut donum hoc tu mihi largiáris tam felíciter moriéndi. Ita, Deus meus et salvátor meus, passiónum tuárum cálicem de manu tua accípiam et nomen tuum invocábo: Iesu, Iesu, Iesu!
Deus meus, quantum dóleo quod non cognósceris, quod bárbara régio ista nondum est tota ad te convérsa, quod peccátum nondum est inde exterminátum! Equidem, Deus meus, si in me prolabántur torménta ómnia quæ, suppliciórum quoque feritáte grávia, captívi sustinére in hac regióne débeant, illis me libentíssime óffero, ego solus illa pátiar.
RESPONSORIUM
Hebr 11, 33a. 34b. 39; Sap 3, 5b
Sancti per fidem devicérunt regna, operáti sunt iustítiam, adépti sunt repromissiónes et fortes facti sunt in bello; * Omnes testimónium per fidem consecúti sunt.
Deus tentávit eos, et invénit illos dignos se. * Omnes.
ORATIO
Orémus.
Deus, qui primítias fídei in boreálibus Américæ regiónibus sanctórum Ioánnis et Isaac eorúmque sociórum prædicatióne et sánguine consecrásti, concéde propítius, ut eórum intercessióne, flórida christianórum seges ubíque in dies augeátur. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
Amen.
Text © LIBRERIA EDITRICE VATICANA.
© 1999-2023 J. Vidéky