13. Augusti 2024

Feria tertia, tempus per annum, hebdomada 19
hebdomada 3 psalterii

Nona

Deus, in adiutórium meum inténde.

Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri. Sicut erat. Allelúia.

HYMNUS

Rerum, Deus, tenax vigor,

immótus in te pérmanens,

lucis diúrnæ témpora

succéssibus detérminans,

Largíre clarum véspere,

quo vita numquam décidat,

sed prǽmium mortis sacræ

perénnis instet glória.

Præsta, Pater piíssime,

Patríque compar Unice,

cum Spíritu Paráclito

regnans per omne sǽculum. Amen.

Vel:

Ternis horárum términis

volútis, dante Dómino,

trinum perfécte et únicum

ipsum devóti psállimus.

Sacrum Dei mystérium

puro tenéntes péctore,

Petri magístri régula

signo salútis pródita,

Et nos psallámus spíritu,

hæréntes sic apóstolis,

ut plantas adhuc débiles

Christi virtúte dírigant.

Deo Patri sit glória

eiúsque soli Fílio

cum Spíritu Paráclito,

in sempitérna sǽcula. Amen.

PSALMODIA

Ant. 1 Plenitúdo legis est diléctio.

Psalmus 118 (119), 97-104
XIII (Mem)

Quómodo diléxi legem tuam, Dómine; *

tota die meditátio mea est.

Super inimícos meos
sapiéntem me fecit præcéptum tuum, *

quia in ætérnum mihi est.

Super omnes docéntes me prudens factus sum, *

quia testimónia tua meditátio mea est.

Super senes intelléxi, *

quia mandáta tua servávi.

Ab omni via mala prohíbui pedes meos, *

ut custódiam verba tua.

A iudíciis tuis non declinávi, *

quia tu legem posuísti mihi.

Quam dúlcia fáucibus meis elóquia tua, *

super mel ori meo.

A mandátis tuis intelléxi; *

proptérea odívi omnem viam mendácii.

Ant. Plenitúdo legis est diléctio.

Ant. 2 Memor esto congregatiónis tuæ, Dómine, quam possedísti ab inítio.

Psalmus 73 (74)
Lamentatio propter templum vastatum
Nolite timere eos, qui occidunt corpus (Mt 10, 28).
I

Ut quid, Deus, reppulísti in finem, *

irátus est furor tuus super oves páscuæ tuæ?

Memor esto congregatiónis tuæ, *

quam possedísti ab inítio.

Redemísti virgam hereditátis tuæ, *

mons Sion, in quo habitásti.

Leva gressus tuos in ruínas sempitérnas: *

ómnia vastávit inimícus in sancto.

Rugiérunt, qui odérunt te,
in médio congregatiónis tuæ; *

posuérunt signa sua in signa.

Visi sunt quasi in altum secúrim vibrántes *

in silva condénsa.

Excidérunt iánuas eius in idípsum; *

in secúri et áscia deiecérunt.

Incendérunt igni sanctuárium tuum, *

in terram polluérunt tabernáculum nóminis tui;

dixérunt in corde suo: « Opprimámus eos simul ». *

Combussérunt omnes congregatiónes Dei in terra.

Signa nostra non vídimus, †

iam non est prophéta, *

et apud nos non est qui cognóscat ámplius.

Usquequo, Deus, improperábit inimícus, *

spernet adversárius nomen tuum in finem?

Ut quid avértis manum tuam *

et tenes déxteram tuam in médio sinu tuo?

Deus autem rex noster ante sǽcula, *

operátus est salútes in médio terræ.

Ant. Memor esto congregatiónis tuæ, Dómine, quam possedísti ab inítio.

Ant. 3 Exsúrge, Dómine, et iúdica causam tuam.

II

Tu conscidísti in virtúte tua mare, *

contribulásti cápita dracónum in aquis.

Tu confregísti cápita Levíathan, *

dedísti eum escam monstris maris.

Tu dirupísti fontes et torréntes; *

tu siccásti flúvios perénnes.

Tuus est dies et tua est nox, *

tu fabricátus es luminária et solem.

Tu statuísti omnes términos terræ, *

æstátem et híemem, tu plasmásti ea.

Memor esto huius: †

inimícus improperávit Dómino,

et pópulus insípiens sprevit nomen tuum.

Ne tradas béstiis ánimas confiténtes tibi *

et ánimas páuperum tuórum
ne obliviscáris in finem.

Réspice in testaméntum, *

quia repléta sunt latíbula terræ
tentóriis violéntiæ.

Ne revertátur húmilis factus confúsus; *

pauper et inops laudábunt nomen tuum.

Exsúrge, Deus, iúdica causam tuam; †

memor esto improperiórum tuórum, *

quæ ab insipiénte fiunt tota die.

Ne obliviscáris voces inimicórum tuórum; *

tumúltus adversariórum tuórum ascéndit semper.

Ant. Exsúrge, Dómine, et iúdica causam tuam.

LECTIO BREVIS

Prov 22, 22-23

Non fácias violéntiam páuperi, quia pauper est, neque cónteras egénum in porta, quia iudicábit Dóminus causam eórum, et ánima spoliábit spoliatóres.

Liberábit Dóminus páuperem, cui non erat adiútor.

Et ánimas páuperum salvas fáciet.

ORATIO

Orémus.

Deus, qui Cornélio centurióni ángelum tuum misísti, ut viam ei salútis osténderet, da nobis, quǽsumus, in salvatiónem ómnium libéntius operári, ut una cum eis, in Ecclésia tua, ad te perveníre possímus. Per Christum Dóminum nostrum.

Amen.

Text © LIBRERIA EDITRICE VATICANA.

© 1999-2023 J. Vidéky