Feria VI post dominicam II post Pentecosten

SACRATISSIMI CORDIS IESU

Sollemnitas

Ad Officium lectionis

HYMNUS

Cor, arca legem cóntinens

non servitútis véteris,

sed grátiæ, sed véniæ,

sed et misericórdiæ;

Cor, sanctuárium novi

intemerátum fœ́deris,

templum vetústo sánctius

velúmque sciss{i}o{/i} utílius:

Te vulnerátum cáritas

ictu paténti vóluit,

amóris invisíbilis

ut venerémur vúlnera.

Hoc sub amóris sýmbolo

passus cruént{i}a{/i} et mýstica,

utrúmque sacrifícium

Christus sacérdos óbtulit.

Quis non amántem rédamet?

quis non redémptus díligat

et caritáte iúgiter

hærére Christo géstiat?

Iesu, tibi sit glória,

qui corde fundis grátiam,

cum Patr{i}e{/i} et almo Spíritu,

in sempitérna sǽcula. Amen.

PSALMODIA

Ant. 1Apud te est fons vitæ; torrénte voluptátis tuæ potábis nos.

Psalmus 35 (36)

Ant. 2Dum anxiarétur cor meum, in petra exaltásti me.

Psalmus 60 (61)

Ant. 3Vidérunt omnes términi terræ salutáre Dei nostri.

Psalmus 97 (98)

Memor ero óperum Dómini,

Memor ero ab inítio mirabílium suórum.

De Epístola beáti Pauli apóstoli ad Romános

{r:Rom}8, 28-39{/r}

{p}

Caritas Dei in Christo manifestatur

Fratres: {v}28{/v}Scimus quóniam diligéntibus Deum ómnia cooperántur in bonum, his, qui secúndum propósitum vocáti sunt. {v}29{/v}Nam, quos præscívit, et prædestinávit confórmes fíeri imáginis Fílii eius, ut sit ipse primogénitus in multis frátribus; {v}30{/v}quos autem prædestinávit, hos et vocávit; et quos vocávit, hos et iustificávit; quos autem iustificávit, illos et glorificávit.

{v}31{/v}Quid ergo dicémus ad hæc? Si Deus pro nobis, quis contra nos? {v}32{/v}Qui Fílio suo non pepércit, sed pro nobis ómnibus trádidit illum, quómodo non étiam cum illo ómnia nobis donábit? {v}33{/v}Quis accusábit advérsus eléctos Dei? Deus, qui iustíficat? {v}34{/v}Quis est qui condémnet? Christus Iesus, qui mórtuus est, immo qui suscitátus est, qui et est ad déxteram Dei, qui étiam interpéllat pro nobis?

{v}35{/v}Quis nos separábit a caritáte Christi? Tribulátio an angústia an persecútio an fames an núditas an perículum an gládius? {v}36{/v}Sicut scriptum est:

«Propter te mortificámur tota die,

æstimáti sumus ut oves occisiónis».

{v}37{/v}Sed in his ómnibus supervíncimus per eum, qui diléxit nos. {v}38{/v}Certus sum enim quia neque mors neque vita neque ángeli neque principátus neque instántia neque futúra neque virtútes {v}39{/v}neque altitúdo neque profúndum neque ália quǽlibet creatúra póterit nos separáre a caritáte Dei, quæ est in Christo Iesu Dómino nostro.

{p}

RESPONSORIUM

{r}Eph 2, 4. 5. 7{/r}

Cum essémus mórtui peccátis, convivificávit nos Deus Christo, {*} Propter nímiam caritátem suam qua diléxit nos.

Ut osténderet in sǽculis superveniéntibus abundántes divítias grátiæ suæ. {*} Propter nímiam caritátem suam qua diléxit nos.

Ex Opéribus sancti Bonaventúræ epíscopi

(Opusculum 3, Lignum vitæ, 29-30. 47: Opera omnia 8, 79)

{p}

Apud te est fons vitæ

Consídera et tu, homo redémpte, quis, quantus et qualis est hic, qui pro te pendet in cruce, cuius mors vivíficat mórtuos, cuiúsque tránsitum et cælum luget et terra, et lápides duri scindúntur.

Porro ut de látere Christi dormiéntis in cruce formarétur Ecclésia, et Scriptúra implerétur quæ dicit: Vidébunt in quem transfixérunt, divína est ordinatióne indúltum, ut unus mílitum láncea latus sacrum illud aperiéndo perfóderet, quátenus sánguine cum aqua manánte, prétium effunderétur nostræ salútis, quod a fonte, scílicet cordis arcáno, profúsum, vim daret sacraméntis Ecclésiæ ad vitam grátiæ conferéndam, essétque iam in Christo vivéntibus póculum fontis vivi saliéntis in vitam ætérnam..

Surge ígitur, ámica Christi, esto sicut colúmba nidíficans in summo ore foráminis, ibi ut passer invéniens domum, vigiláre non cesses, ibi tamquam turtur casti amóris pullos abscónde, ibi os appóne, ut háurias aquas de fóntibus Salvatóris. Hic enim est fons egrédiens de médio paradísi, qui in quáttuor divísus cápita et in corda devóta diffúsus, fecúndat et írrigat univérsam terram.

Ad hunc fontem vitæ et lúminis curre, cum desidério vivo, quæcúmque es, ánima Deo devóta, et cordis íntima vi ad eum clama: «O ineffábilis decor Dei excélsi et puríssima cláritas lucis ætérnæ, vita omnem vitam vivíficans, lux omne lumen illúminans et consérvans in splendóre perpétuo multifórmia lúmina fulgéntia, ante thronum divinitátis tuæ a primǽvo dilúculo!

O ætérnum et inaccessíbile, clarum et dulce proflúvium fontis abscónditi ab óculis ómnium mortálium, cuius profúndum sine fundo, cuius altum sine término, cuius amplitúdo incircumscriptíbilis, et cuius púritas imperturbábilis.

Ex quo flúvius procédit, qui lætíficat civitátem Dei, ut in voce exsultatiónis et confessiónis decantémus tibi cántica laudis, experiéntia teste probántes, quóniam apud te est fons vitæ, et in lúmine tuo vidébimus lumen»..

{p}

RESPONSORIUM

{r}Ps 102 (103), 2. 4; 34{/r} (33), 9

Bénedic, ánima mea, Dómino, et noli oblivísci omnes retributiónes eius, {*} Qui rédimit de intéritu vitam tuam, qui corónat te in misericórdia et miseratiónibus.

Gustáte et vidéte quóniam suávis est Dóminus. {*} Qui rédimit de intéritu vitam tuam, qui corónat te in misericórdia et miseratiónibus.

AD VIGILIAM: Ant. Ecce Deus salvátor meus; fiduciáliter agam, quia factus est mihi in salútem, allelúia.
Evangelium de sollemnitate, quod hoc anno in Missa non legitur.

Ad I Vesperas

HYMNUS

Auctor beáte sǽculi,

Christe, Redémptor ómnium,

lumen Patris de lúmine

Deúsque verus de Deo:

Amor coégit te tuus

mortále corpus súmere,

ut, novus Adam, rédderes

quod vetus ill{i}e{/i} abstúlerat:

Ill{i}e{/i} amor, almus ártifex

terræ marísqu{i}e{/i}, et síderum,

erráta patrum míserans

et nostra rumpens víncula.

Non corde discédat tuo

vis ill{i}a{/i} amóris íncliti:

hoc fonte gentes háuriant

remissiónis grátiam.

Ad hoc acérbam lánceam

passúmqu{i}e{/i} ad hoc est vúlnera,

ut nos laváret sórdibus

unda fluént{i}e{/i} et sánguine.

Iesu, tibi sit glória,

qui corde fundis grátiam,

cum Patr{i}e{/i} et almo Spíritu

in sempitérna sǽcula. Amen.

PSALMODIA

Ant. 1 In caritáte perpétua diléxit nos Deus, ídeo, exaltátus a terra, attráxit nos ad cor suum, míserans.

Psalmus 112 (113)

Ant. 2 Díscite a me, quia mitis sum et húmilis corde, et inveniétis réquiem animábus vestris.

Psalmus 145 (146)

Ant. 3 Ego sum pastor bonus, qui pasco oves meas, et pro óvibus meis pono ánimam meam.

Canticum Ap 4, 11; 5, 9. 10. 12

LECTIO BREVIS

{r}Eph 5, 25b-27{/r}

Christus diléxit ecclésiam et seípsum trádidit pro ea, ut illam sanctificáret mundans lavácro aquæ in verbo, ut exhibéret ipse sibi gloriósam ecclésiam non habéntem máculam aut rugam aut áliquid eiúsmodi, sed ut sit sancta et immaculáta.

RESPONSORIUM BREVE

Christus diléxit nos et lavit nos {*} In sánguine suo.

Christus diléxit nos et lavit nos {*} In sánguine suo.

Et fecit nos regnum et sacerdótes Deo et Patri. {*}

In sánguine suo.

Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto.

Christus diléxit nos et lavit nos {*} In sánguine suo.

Ad Magnificat, ant. Ignem veni míttere in terram, et quid volo nisi ut accendátur?

PRECES

Iesum, réquiem animárum, deprecémur, fratres, et ab eo postulémus:

Rex amantíssime, miserére.

Iesu, cuius cor láncea est perforátum, sánguinem et aquam effúndens, ut sponsa tibi nascerétur Ecclésia,

eam sanctam fac et immaculátam.

Rex amantíssime, miserére.

Iesu, templum Dei sanctum, ab homínibus solútum et a Patre íterum excitátum,

Ecclésiam fac tabernáculum Altíssimi.

Rex amantíssime, miserére.

Iesu, rex et centrum ómnium córdium, in caritáte perpétua nos díligens et áttrahens míserans,

fœdus novum cum ómnibus rénova.

Rex amantíssime, miserére.

Iesu, pax et reconciliátio nostra, in unum novum hóminem omnes pace compónens, et per crucem interfíciens inimicítias,

accéssum tríbue ad Patrem.

Rex amantíssime, miserére.

Iesu, vita et resurréctio nostra, oneratórum reféctio et réquies animárum,

peccatóres ad te áttrahe.

Rex amantíssime, miserére.

Iesu, factus obœ́diens usque ad mortem crucis propter nímiam tuam caritátem,

omnes in tua pace dormiéntes resúscita.

Rex amantíssime, miserére.

ORATIO

Concéde, quǽsumus, omnípotens Deus, ut qui, dilécti Fílii tui corde gloriántes, eius præcípua in nos benefícia recólimus caritátis, de illo donórum fonte cælésti supereffluéntem grátiam mereámur accípere.

Ad Invitatorium

Ant. Cor Iesu, amóre nostri vulnerátum, veníte, adorémus.

Ad Laudes matutinas

HYMNUS

Iesu, auctor cleméntiæ,

totíus spes lætítiæ,

dulcóris fons et grátiæ,

veræ cordis delíciæ:

Iesu, spes pæniténtibus,

quam pius es peténtibus,

quam bonus te quæréntibus;

sed quid inveniéntibus?

Tua, Iesu, diléctio,

grata mentis reféctio,

replet sine fastídio,

dans famem desidério.

O Iesu dilectíssime,

spes suspirántis ánimæ,

te quærunt piæ lácrimæ,

te clamor mentis íntimæ.

Mane nobíscum, Dómine,

Mane novum cum lúmine,

pulsa noctis calígine

mundum replens dulcédine.

Iesu, summa benígnitas,

mira cordis iucúnditas,

incomprehénsa bónitas,

tua nos stringit cáritas.

Iesu, flos Matris vírginis,

amor nostræ dulcédinis,

laus tibi sine términis,

regnum beatitúdinis. Amen.

Ant. 1 Stans Iesus clamábat dicens: Si quis sitit, véniat ad me et bibat.

Psalmi et canticum de dominica hebd. I.

Ant. 2 Veníte ad me, omnes qui laborátis et oneráti estis, et ego refíciam vos.

Ant. 3 Fili, præbe mihi cor tuum, et óculi tui custódiant vias meas.

LECTIO BREVIS

{r}Ier 31, 33{/r}

Hoc erit pactum, quod fériam cum domo Israel post dies illos, dicit Dóminus: Dabo legem meam in viscéribus eórum et in corde eórum scribam eam; et ero eis in Deum, et ipsi erunt mihi in pópulum.

RESPONSORIUM BREVE

Tóllite iugum meum super vos, {*} Et díscite a me.

Tóllite iugum meum super vos, {*} Et díscite a me.

Quia mitis sum et húmilis corde. {*}

Et díscite a me.

Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto.

Tóllite iugum meum super vos, {*} Et díscite a me.

Ad Benedictus, ant. Per víscera misericórdiæ suæ visitávit nos Deus, et fecit redemptiónem pópuli sui, allelúia.

PRECES

Iesum, qui est mitis et húmilis corde, deprecémur, fratres, eíque supplicémus:

Rex amantíssime, miserére.

Iesu, in quo hábitat omnis plenitúdo divinitátis,

divínæ consórtes natúræ tuæ nos éffice.

Rex amantíssime, miserére.

Iesu, in quo sunt omnes thesáuri sapiéntiæ et sciéntiæ,

multifórmem sapiéntiam Dei per Ecclésiam nobis revéla.

Rex amantíssime, miserére.

Iesu, in quo Pater sibi bene complácuit,

prædicatiónis tuæ fac nos auditóres perseverántes.

Rex amantíssime, miserére.

Iesu, de cuius plenitúdine omnes nos accépimus,

grátiam et veritátem Patris nobis abundánter largíre.

Rex amantíssime, miserére.

Iesu, fons vitæ et sanctitátis,

sanctos et immaculátos in caritáte nos redde.

Rex amantíssime, miserére.

Ad II Vesperas

HYMNUS, ut ad I Vesperas.

PSALMODIA

Ant. 1 Suávi iugo tuo domináre, Dómine, in médio inimicórum tuórum.

Psalmus 109 (110), 1-5. 7

Ant. 2 Miséricors et miserátor Dóminus: escam dedit timéntibus se.

Psalmus 110 (111)

Ant. 3 Ecce Agnus Dei, ecce qui tollit peccáta mundi.

Canticum Phil 2, 6-11

LECTIO BREVIS

{r}Eph 2, 4-7{/r}

Deus, qui dives est in misericórdia, propter nímiam caritátem suam, qua diléxit nos, et cum essémus mórtui peccátis, convivificávit nos Christo et conresuscitávit et consedére fecit in cæléstibus in Christo Iesu, ut osténderet in sǽculis superveniéntibus abundántes divítias grátiæ suæ in bonitáte super nos in Christo Iesu.

RESPONSORIUM BREVE

Christus diléxit nos et lavit nos {*} In sánguine suo.

Christus diléxit nos et lavit nos {*} In sánguine suo.

Et fecit nos regnum et sacerdótes Deo et Patri. {*}

In sánguine suo.

Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto.

Christus diléxit nos et lavit nos {*} In sánguine suo.

Ad Magnificat, ant. Suscépit nos Dóminus in sinum et cor suum, recordátus misericórdiæ suæ, allelúia.

PRECES et Oratio, ut ad I Vesperas.

AD HORAM MEDIAM Psalmodia complementaris.

PSALMODIA

Ant. 1 Pópule meus, quid feci tibi aut quid moléstus fui? Respónde mihi.

Ant. 2 Contrítum est cor meum in médio mei, contremuérunt ómnia ossa mea.

Ant. 3 Unus mílitum láncea latus Iesu apéruit, et contínuo exívit sanguis et aqua.

AD TERTIAM

LECTIO BREVIS

{r}Ier 31, 2-4{/r}

Hæc dicit Dóminus: Invénit grátiam in desérto pópulus, qui remánserat a gládio; vadet ad réquiem suam Israel. De longe Dóminus appáruit mihi: In caritáte perpétua diléxi te; ídeo attráxi te in misericórdia. Rursúmque ædificábo te, et ædificáberis.

Hauriétis aquas in gáudio.

De fóntibus Salvatóris.

AD SEXTAM

LECTIO BREVIS

{r}Ier 32, 40{/r}

Fériam eis pactum sempitérnum et non désinam eis benefácere et timórem meum dabo in corde eórum, ut non recédant a me.

Sustínui quid simul contristarétur, et non fuit.

Et qui consolarétur, et non invéni.

AD NONAM

LECTIO BREVIS

{r}Rom 5, 8-9{/r}

Comméndat suam caritátem Deus in nos, quóniam, cum adhuc peccatóres essémus, Christus pro nobis mórtuus est. Multo ígitur magis iustificáti nunc in sánguine ipsíus, salvi érimus ab ira per ipsum!

Vulnerátus est propter iniquitátes nostras.

Et eius livóre sanáti sumus.